پل معلق منای
طراح : توماس تلفورد
متصل کننده جزیره انگلیس به ولز ۱۸۲۶-۱۸۱۸
بیوگرافی توماس تلفورد
توماس تلفورد کار خود را با سنگ تراشی آغاز کرد و در معماری، پل سازی جاده سازی ساخت کانال و مهندسی به موفقیت هایی دست یافت. تجربیات در ساخت و ساز، پشتوانه مناسب و سابقه بسیار خوبی را برای وی فراهم ساخت. این روشی واقعی برای به دست آوردن مهارت های عملی است، دانش استفاده از مصالح متفاوت باید به طور کامل به کار گرفته شود.
طراحی پل معلق منای
تلفورد تحت تاثیر یکی از کارهای معروف آن زمان یعنی پل چدنی کول بروکدیل اثر توماس فارنولز پریچاردر ( ۱۷۷۷ – ۱۷۷۹ ) که از آهن ریخته گری ساخته شده بود. قرار گرفت. ماده ساختمانی جدید به کار رفته در سازه این پل نشان دهنده قابلیت های مصالح و فرم جدیدی بود که مزیت هایی از قبیل سبکی، مقاومت و اقتصادی بودن را به همراه داشت.
تلفورد هدف خود را بدین ترتیب تعریف و مشخص کرد: پیشرفت قوانین ساخت پل های فلزی، همچنین ارتقای کیفیت از نمای خارجی آنها و نیز صرفه جویی در مصرف آهن و متعاقب آن کاهش وزن پل” تلفورد ذاتاً یک طراح بود و به طراحی موثر و کارآمد اعتقاد داشت و خود را در تئوری ها و فرمول های ریاضی و همچنین هندسه معمول و محاسبات فنی و متداول غرق نکرده بود. وی آزمایش های سازه ای بسیاری بر روی اجزای ساختمان ها انجام داد و رفتار سازه ساختمان ها و طرز قرار گرفتن مناسب آنها را در یک موقعیت معین، مورد بررسی و تحقیق قرار داد.
یکی از قدیمی ترین آثار بجا مانده از پل های آهنی ساخت تلفورد پل زیبای کرایک – الاچی (۱۸۱۵-۱۸۱۲) در الگین با دهانه ای برابر ۱۵۰ فوت (۵۰ متر) است. روبرت ساوتی شاعر آن زمان، طراحی بی نظیر تلفورد را این گونه توصیف می کند:” هنگامی که در طول جاده در کنار رودخانه راه می روم هیچ پلی نمی بینم، سرانجام در برابر چشمان من چیزی شبیه به تار عنکبوت در هوا دیده می شود. اگر این همان باشد که من فکر می کنم، به نظر غیرممکن خواهد بود. اما هنگامی که به آن نزدیک میشوم، می بینم این بهترین چیزی است که توسط خداوند یا انسان ساخته شده است.”
این مطلب را از دست ندهید…
زیبایی پل منای تاثیر بسیار زیادی بر روی مهندسان سازه و طراحان پس از تلفورد گذاشت. تا آن زمان ساخت پل های معلق با دهانه های بزرگ در انگلستان تجربه نشده بود، تلفورد نشان داد که معلق بودن پل تنها راه برای پل زدن به شکل مستقیم با دهانه و مشخصات مورد نظر و به حداقل رساندن وزن پل است.
آزمایش های تلفورد بر روی پل معلق منای
بدون هیچ سابقه ای، تلفورد آزمایش های زیادی در مورد مقاومت کششی و انعطاف پذیری فولاد انجام داد. مدلهایی از زنجیر برای تعیین طول میله های معلق عمودی (آویز) ساخته شدند و آزمایش های بسیاری انجام شد. سرانجام ۱۶ رشته زنجیر به کار گرفته شد. زنجیرها به صورت معلق به پایه های بلند ساخته شده از سنگ آهک خاکستری رنگ متکی بودند. درون پایه ها قطعات سنگ به یکدیگر متصل شده بودند تا سبب مقاومت مصالح بنایی مورد استفاده در پایه ها شوند. عرشه پل به شکل معلق به این زنجیرها متصل شد. نتیجه نهایی مانند جادویی بزرگ، چیزی فراتر از مهارت انسان و امکانات صنعتی در زمان ساخت پل به نظر می رسید.
در همان دوران طراحی پل. تلفورد تحت تاثیر دیویس گیلبرت قرار گرفت، دانشمند و عضو عالی رتبه اداره راه، که پس از محاسبات دقیق تلفورد را وادار به افزایش خیز زنجیر از ۳۴ فوت به ۵۰ فوت کرد، ولی سرانجام تلفورد با خیز ۴۳ فوت زنجیر موافقت کرد. مطالعات علمی انجام شده پس از طراحی پل، گرچه موجب تغییر کلی فرم پل نگردید ولی در کار نهایی موثر بود. این طراحی مهندسی تلفورد بود که بر تحقیقات و نظریات علمی گیلبرت تاثیر داشت و مقدم بودن تاثیر هنر بر علم را در توسعه مهندسی سازه نشان داد.
منبع : تحریریه پیک کد