سبک معماری آرت نوو

هتل تاسل در بروکسل اثر ویکتور اورتا

سبک معماری آرت نوو – سبک های معماری

جنبش هنری آرت نوو (=هنرنو) طی دهه آخر قرن نوزدهم و دهه ی اول قرن بیستم ( ۱۹۱۰-۱۸۹۰) رونق گرفت. این جنبش تمام جنبه های هنر طراحی یعنی معماری، نقاشی، گرافیک، و طراحی صنعتی را در بر میگرفت. هسته اولیه این جنبش هنری را باید در شهر بروکسل بلژیک جست. هانری وان ده ولده و ویکتور اورتا نظریه پردازان آن بودند.

هدف اصلی جنبش هنری آر نوو رسیدن به وحدت تزئین، ساختار و عملکرد و وحدت بین هنر و صنعت بود.

عناصر ویژه هنر آرت نوو :

خط و خطوط منحنی: خط به نظر وان ده ولده خط نیروی کسی است که بر روی کاغذ منعکس شده است و در معماری بیشتر روی فرمهای خطی تأکید می شود البته خطهای بالارونده و پایین رونده و منحنی و این خطهای ارگانیک آزاد در فضا پخش شده و یک ریتم پویا را ایجاد می کنند . خطوط منحنی در کفسازی ، کاغذهای دیواری، عناصر مبلمان، لوستر منعکس شده است .

چرا خطوط منحنی : در گوتیک خط مستقیم داشتیم ( خط مستقیم اطمینان کامل صعود به ارزشها )

ولی خطوط منحنی حالت نااطمینانی، غم و جو فرهنگی زمان را نشان می دهد.

دیالوگ میان مصالح مختلف مانند: سنگ و شیشه و فلز : دیالوگ یعنی نقطه اتصال مواد و مصالح با یک مصالح دیگر مثلاً آهن و سنگ

و اینجا از دنیای طبیعت الهام می گیرند که چگونه ساقه به تنه درخت وصل می شود و در حقیقت حالت زنده به متریالها می دهند.

توجه به الگوهای رفتاری و تأثیر آن روی طراحی عناصر معماری در اینجا برای طراحی اشیاء الگوهای انسانی مورد توجه قرار می گیرد.

مثال : دسته در : گرفتن در ، چرخاندن فشار => تأثیر در Design

فرم نرده خم شدن ، نگاه به پایین => // // //

اتصال تزئین به عناصر سازه ای

الهام از جلوه های طبیعی مانند گیاهان و حشرات و توجه به طبیعت و فرم های طبیعی و استفاده از فلز نیز جزو شاخصه های آن است .

ویکتور هورتا (victor horta) با طراحی خانه امیل تاسل (emile tassel) بین سالهای ۱۸۹۲ و ۱۸۹۳ در بروکسل جنبش آرت نوو را در معماری تثبیت کرد. سازماندهی پلان و روابط فضاها و دسترسی های خانه تا حدودی با معماری سنتی بلژیک در طراحی ابنیه مسکونی مطابقت دارد. نمای ساختمانی انعکاسی از فضای داخلی است و پنجره های برجسته کمانی آن با سنگ هایی که قاب آهنی دارند ترکیب بندی شده است.

سطوح صاف دیوارها در انحنای این پنجره های موجی شکل ادامه یافته و با آن ترکیبی یکپارچه به وجود آورده اند.

عنصر مشخصه ساختمان آهن است که به عنوان یک عنصر تزئینی در جای جای این ساختمان، چه در نمای بیرونی و چه در فضاهای داخلی، به وفور به کار گرفته شده است.

مهم ترین بخش ساختمان پله های با شکوه آهنی است که در هال ورودی طراحی شده است.

بله ها از چوب ساخته شده و برروی یک استخوان بندی فلزی فُرمال با حرکاتی کاملاً آزاد قرار گرفته اند.

عمده تزئینات فلزی این ساختمان با اقتباس و الگو برداری از تزئینات باروک، روکوکو، و طرح های ویوله-لو-دوک اجرا شده است.

سازه فولادی ساختمان کاملاً در خدمت معماری آن قرار دارد.

به طوری که تکرار یک نقشه یکنواخت در تمام طبقات ساختمان کنار گذاشته شده، و تنظیم فضاها در سطوح مختلف از قابلیت انعطاف برخوردار شده است.

هتل تاسل در بروکسل اثر ویکتور اورتا

پاریس- گیمارد

فُرم های تزئینی آهنی هورتا، در پروژه های اِکتور گیمار (hector guimard) خود را به صورت فُرم های طبیعی و ارگانیک نشان می دهند . گیمار در طرح ورودی ها و فضاهای جنبی متروی پاریس به سال ۱۹۰۰ نشان داد که می توان با مصالح جدید نیز فرم های تزئینی کلاسیک را به زیبایی و پویایی هر چه تمام تر اجرا نمود . نوآوری های گیمار عمدتاً در زمینه ی طراحی مبلمان، نرده، دست انداز، پله و حتی المان های ساختاری معماری پدید آورد .