میدان بادبزن ها
مهندس معمار : گیلرمو راسل و مانوئل لاروسا
مهندس سازه : فلیکس کاندلا
زمان اتمام : ۱۹۵۸
محل ساخت : کوئر ناواکا ، مکزیک
در اواسط دهه ۵۰ در جنوب شهر کوئر ناواکا، واقع در ایالت مورلس که آب و هوای مناسب آن، این شهر را تبدیل به مکان محبوب ساکنان مکزیکوسیتی کرده تا تابستان خود را در آنجا بگذرانند، زمینی وسیع برای ایجاد یک محله مسکونی جدید در نظر گرفته شد.
نماد سمبلیک این منطقه میدان باد بزنها می باشد که در این میدان بنایی در هوای آزاد شکل گرفته و در آن از المان های لوله مانند استفاده شده تا فواره آب از آنها عبور کند تمامی آنها بر روی یک فواره بسیار بزرگ قرار دارند و از آنجا که در شرایط نیمه استوایی کوئر ناواکا قرار گرفته است، بازدید کنندگان به این اثر به عنوان یک نماد خوشامدگویی نگاه می کنند اما جذابیت این منطقه تنها به خاطر این بنا نمی باشد . حتی امروز نیز مردم از رفتن به این منطقه مسکونی که در زمان بنیان گذاری لوماس دو کوئر ناوا کا نام گذاری شد لذت می برند از نظر معماری هدف ایجاد ساختاری بود که زبان هندسی زیرکانه آن، بتواند ورود به این ناحیه مسکونی را به تصویر کشیده و مورد تاکید قرار دهد.
قاعده ی آن به صورت مثلثی بوده و حاشیه شعاع های متقاطع آن از سه جهت به سمت بالا کشیده شده اند، بخش های پایینی آنها در برگیرنده سه ضلع بادبزن می باشند و در بخش بالایی سطح تا خورده این بنا قرار دارد که علت نام گرفتنش به عنوان بادبزن می باشد. این سه سطح بادبزن مانند با استفاده از میله های افقی به یکدیگر متصل شده اند و کنتراست قابل توجهی بین تیرکهای حاشیه و سطوح تاخورده وجود دارد.
هر بادبزن سه عدد تاخوردگی دارد که در آن سوراخهایی ایجاد شده است. در نگاه اول تیرکهای حاشیه در مقایسه با ابعاد حجم سه بعدی، نامناسب به نظر می رسند، اما طراحی آنها در مقابل با بخش های تاخورده بالایی شکل گرفته و هم چنین عملکرد مهمی در مستحکم کردن بخش پائینی بنا دارند. مانند دیگر سازه های کاندلا در زمان تکمیل شدن این اثر نیز رنگ طبیعی بتنی خود را حفظ کرد.
امروزه بخش بیرونی این بنا به رنگ سفید و قسمت داخلی آن به رنگ آبی در آمده است. در کنار این میدان اثر دیگری از کاندلا وجود دارد که یک عمارت کلاه فرنگی می باشد که در همین سایت ساخته شده است. مجسمه داخل میدان حالتی تاکیدی به این منظر می بخشد. هرچند که از نظر خود کاندلا فرم جناغی و شکسته آن شاید کمی سوررئال باشد، اما برونو زوی از آن به عنوان ساختارگرایی انعطاف پذیری می کند.
با در نظر گرفتن شکل های چرخشی در فرم و ثبات مجموعه ساختار بنای میدان می توان تاثیر این افکار را در یک ساختار مناسب مشاهده کرد. در کنار این میدان کاندلا یک ساختار مدور را شکل داده که سقف آن مانند یک بادبزن کاملا باز شده است. بخش خارجی حلقه ای شکل آن شامل ۳۲ قسمت بتنی است که تمامی آنها در فرمهای مثلثی شکل گرفته و به یکدیگر متصل شده اند. تمامی سیستم سازه به وسیله یک حلقه که فشار را در مرکز تحمل می کند، متعادل می شود. این بنا در اصل به منظور مرکز خرید این ناحیه مسکونی در نظر گرفته شده بود، که امروزه بخش داخلی آن تغییر مدل یافته و از ساختمان های داخل آن به منظور اهداف دیگری استفاده میشود.
منبع : تحریریه پلان معماری