آمفی تئاتر روباز موسیقی کارلوس موسیلی
معماری : نیکلاس گلد اسمیت گروه معماری FTL
مهندسان سازه : ام جی مک لارن و بورو هاپولد
مکان : نیویورک – ۱۹۹۱
در این پروژه یک سازه موقت پارچه ای توسط نیکلاس گلد اسمیت از گروه معماری FTL طراحی شد که در این کار مهندسان سازه ام جی مک لارن و بورو هاپولد” در امر محاسبه سازه و متخصصان آکوستیک جافه در طراحی آکوستیک این پروژه وی را همراهی می نمودند. این مجموعه به عنوان محلی برای برگزاری کنسرت های تابستانی گروه اپرای متروپولیتن و گروه فیلارمونیک نیویورک در پارک های شهر نیویورک طراحی شده بود. عملکرد اولیه ای که برای این مجموعه در نظر گرفته شده بود ایجاد سرپناهی برای نوازندگان و اجراکنندگان بود. اما این پوشش باید به گونه ای طراحی می شد که نصب و بازکردن مجدد آن ظرف مدت چند ساعت امکان پذیر باشد این سرعت به این دلیل الزامی بود که بتوان آن را پس از پایان برنامه برای اجرا در محل بعدی به آن جا منتقل و مجدد سوار کرد.
این مطلب را از دست ندهید…
این گونه پوشش ها از زمان های دور برای ایجاد سرپناه در زمین های ورزشی سیرک ها و اخیرا در اجراهای موسیقی راک مورد استفاده قرار می گرفت، اما برای نگهداشتن آنها در محل خود از سازه هایی با تکیه گاه های معمولی استفاده می شد. اما در این پروژه این سؤال مطرح بود که برای برپا کردن چنین سرپناهی در یک محل عمومی از چه سازهای می توان استفاده نمود که پس از جمع کردن مجموعه اثری برجای نماند. نظریه مربوط به معماری موقت و قابل حمل و نقل پیش از این در دهه ۱۹۶۰ توسط گروه معماران بریتانیایی و کرویک پرایس (هر دو پدر معماری های تک هستند) مورد بررسی قرار گرفت و شاید بتوان این پروژه را نمودی واقعی از این نظریه قدیمی معماری دانست.
سازه آمفی تئاتر روباز
کل سازه این مجموعه توسط هفت تریلر به محل آورده شد که این تریلرها بعدا نقش مهمی را در نگهداری سازه این ابنا اجرا نمودند. سه تا از این تریلرها سه خرپای اصلی را حمل می کردند که این خرپاها تشکیل هرمی به ارتفاع ۲۰ متر را می دهند و وزن سازه غشایی سقف را تحمل می نمایند. این خرپاها در نقطه میانی به یکدیگر متصل شده اند و با قرار گرفتن در زاویه از پیش تعیین شده در دو طرف صحنه با ابعاد ۲۴ در ۱۲ متر قرار می گیرند. پیش از این چنین خرپاهایی را بر روی سازه های فلزی ساده قرار می دادند که بر روی صفحاتی قرار گرفته بودند. اما در این مورد از تریلر هایی که خرپاها را به محل آورده بودند استفاده شد. دو تریلر در دو طرف جلوی سن قرار گرفته و پس از قرار دادن خرپاها به صورت صاف در محل با کمک جکهای دو طرف تریلر پایه های دو خرپا قفل می شود.
سپس این دو خرپا در محل رأس خود به خرپای سوم که هنوز خمیده و عمود بر صحنه قرار گرفته بود متصل شدند در این زمان اسب تریلر سوم از قسمت بار آن جدا شده و به مرور با صاف شدن خرپای سوم دو خرپای دیگر نیز بالا کشیده شد. خم و راست شدن خرپای سوم با استفاده از دو جفت جک هیدرولیک که در وسط خرپا و در محل لولای موجود در آن عمود بر خرپا قرار گرفته بود انجام می شد. پس از آن که خرپای سوم نیز قفل شد اکنون هرم ایجادشده توانایی تحمل وزن سقف غشایی و چراغ های متصل به آن را دارا بود.
نقطه تکیه گاهی اصلی این سازه در محلی نزدیک به رأس هرم قرار داشت و دیگر نقاط تکیه گاهی بر روی تریلرها قرار داده شده بود. با قرار دادن دو تریلر دیگر در دو طرف پشت سن که وظیفه تحمل بار صحنه را بر عهده داشتند سازه تقویت شد.
این مطلب را از دست ندهید…
پروژه معماری تئاتر شهر ، پلان ، رساله ورد ، تری دی مکس ، حجم و شیت بندی
سقف غشایی بالای صحنه از جنس پارچه محکم بوده و محلی مناسب برای نورپردازی شبانه را در زمانی که به دلیل تاریکی دیگر اثری از هرم خرپایی دیده نمی شود ایفا می نماید. تنظیم صدای صحنه نیز با کمک سیستم ویژه رادیویی و بلندگوهای ویژه انجام می گیرد. این سازه عمری بسیار طولانی دارد و توسط گروه FTL مجددا در سال ۱۹۹۰ در محل بازیهای المپیک آتلانتا مورد استفاده قرار گرفت. این بار یک چادر به جای سقف از این سازه آویزان شده بود.
منبع : تحریریه پیک کد