زندگینامه تادائو آندو
تادائو آندو در ۱۳ اکتبر ۱۹۴۱ میلادی در اوزاکای ژاپن به دنیا آمد ، وی در سالهای ۶۹-۱۹۶۲ م . تعالیم خود آموخته و غیر آکادمیک خود را به عنوان یک معمار با سفرهای آموزشی به اروپا، آمریکا و آفریقا و مطالعه بر روی خانه های فرانک لویدرایت و کارهای مدرنیسم قدیمی (کلاسیک) تکمیل کرد.افزایش کمی آثار او در سطح معماری های مسکونی، کلیساها، موزه ها و مجتمع های تجاری بزرگ، و … با تکیه ای مداوم و تقریباً انحصاری بر ساختارهای بتن مسلح بزرگ و نمایان است که عظمت را در معماری او فزونی می بخشد.
مطالب پیشنهادی :
پروژه معماری موزه چوب ، پلان های اتوکدی dwg ، فایل Revit و پوستر
تادائو آندو (Tadao Ando) واسطه ای میان شرق و غرب است، و بتن را با اینکه از مواد جدایی ناپذیر جنبش مدرن اروپاست در جهت نشان دادن زیبایی شناسی شرقی به کار می برد.
تادائو آندو (Tadao Ando) اولین تمرین معماریش را در سال ۶۹ م .
در اوزاکا آغاز کرد و تاکنون بیش از ۱۵۰ پروژه معماری را طراحی و اجرا کرده است.
وی از با نفوذ ترین معماران پست مدرن نسل دوم ژاپن محسوب می شود.
توجه عمده وی بر تفلیق فرمهای مدرن با مفاهیم و شیوه های سنتی ژاپن استوار است ؛
به بیان دقیق تر، هدف آندو تغییر معنای طبیعت از گذرگاه معماری است.
مصالح معماری تادائو آندو
بتن خام، خورشید، آسمان، سایه و آب است یا به عبارت بهتر، فضا. تأکید او بر این نکته است که استفاده کنندگان از بنا باید طبیعت را تجربه و احساس کنند و اینها همه ریشه در سنت منطقه ای زیستگاه او کانزایی دارد.
عناصر اصلی و متناقص معماری تادائو آندو عبارتند از نظم، مردم و احساسات انسانی.
وی در معماری خود، به گونه ای متضاد آنها را با هم ارتباط می دهد و میان آنها تفاهمی ایجاد می کند:
فرم در برابر فرم و فضا، داخل در برابر خارج و طبیعت در برابر هندسه .
تادائو آندو از جذابیت فرم صرف نظر کرده و بر جذابیت فضا تأکید می ورزد.
عقاید و سبک معماری تادائو آندو
تادائو آندو اعتقاد دارد که فرم، از تأثیر فضایی می کاهد و در نتیجه، جذابیت معماری را محدود می کند..به اعتقاد او، ارجعیت دادن به فرم به معنای ارجعیت دادن به حس بینایی در میان پنج حس و عدم توجه به عمق فضایی است. در نتیجه او در پی نفی فرم به مفهوم به کارگیری فرمهای ساده و انکار ساده و انکار فرمهای پیچیده است. (نفی تصویر صرفاً بصری در فضا).
بیوگرافی رنزو پیانو به همراه معرفی و بررسی آثار معماری رنزو پیانو
معماری او، معماری نفی و انکار است. او جامعه مدرن و جهانی بودن را نفی می کند.
اولین چیزی که آندو نفی کرده، مفاسد جامعه مدرن و ارزشهای آن است.
(برای مثال، مقوله راحتی) آندو راحتی مدرن را نفی کرده، تلاش می کند ارتباط پویایی با جهان برقرار کند.
او راحتی را از معماری خود دور می کند و به جای آن امکان حضور انسان و طبیعت را در کالبد معماری اش فراهم می سازد.او کارهای متعددی تاکنون انجام داده است که ۸ اثر برترش که اهداف و تفکرات او را به خوبی جلوه گر می سازند را نام می بریم:-نمازخانه کوه روکو (کلیسای باد)-کلیسای روی آب-کلیسای نور-معبد آب-معبد آب هومپوکو.خانه Raw -مجتمع تجاری تایمز ۲-پروژه ناکانو شیما ۲-موزه نائو شیما .
موزه چوب .ویژگی های شاخص معماری آندو، نظم، مردم و احساسات انسانی است.
بنابراین، بر اساس الهاماتی که او از این سه عنصر گرفته، پروژه های او را می توان دسته بندی کرد.
در معماری آندو، عناصر به شکلی متضاد با هم مرتبط می شوند.
بنابراین، فرم در مقابل فرم و فضا، داخل در برابر خارج و طبیعت در برابر هندسه قرار می گیرد.
به عبارت دیگر، معماری او حاصل ارتباطی است که بین این عناصر وجود دارد.
برای آشنایی و شناخت بیشتر، کارهای آندو را بر اساس ساختار و کالبد به سه بخش معماری یگانه انگاری، دو گانه انگاری و کثرت گرایی تقسیم بندی می کنیم.
آن دسته از کارهایی که در شمار معماری یگانه انگاری قرار می گیرند، دارای فرمی خالص، طراحی واضح و فضایی قومی هستند.
این نوع معماری، بیشتر در خانه ها و کلیساهای کوچک دیده می شود.
در این فضاها، با آرامشی روبرو می شویم که یادآور فضای سنتی چاپخانه های ژاپنی است.
در این فضا، بر اساس ریتمی وحدت بخش، کل به جزء تبدیل می شود.
این ریتم، حتی در نور و سایه نیز تکرار می شود.
در معماری دو گانه انگار، آندو روش خاص خود را اعمال می کند.
به عبارتی، روش او از هیچ نوع معماری دیگری تأثیر نپذیرفته است.
در آنجاست که آندو از فرم بیضوی استفاده می کند؛ ولی در معماری دو گانه انگار، فضا بر اساس نیروی پویا شکل می گیرد. این نیرو، از تضاد بین فرم و فضا حاصل می شود.
در این نوع معماری ـ بر خلاف معماری یگانه انگار که فرم بر فضا غالب است ـ فرم و فضا دارای ارزش یکسانی است و در اینجاست که نوآوری های آندو تجلی می یابد.
معماری کثرت گرایی آندو شامل تعداد زیادی از کارهای او از سال ۱۹۸۵ به بعد می باشد. این معماری، با فرم های متنوعی که دارای جهت گیریهای مختلفی است، شناخته می شود. در اینجا، تمرکز فضایی که در معماری یگانه انگار وجود داشت، متلاشی و پراکنده می شود و بیشتر به سوی روشنایی و پویایی میل می کند. فرم از نظر بصری، سبک تر شده و پراکنده می شود. بنابراین در طراحی، فضا از ترکیبات مختلفی شکل می گیرد. از این روست که در کارهای آندو، روش ها و مقیاس های متنوعی دیده می شود.
برخی از نظرات و دیدگاه های تادائو آندو
* نگاه انتقادی به معماری مدرن
* احساس نگرانی برای آینده به خاطر وجود کامپیوترها ترس از اینکه خلاقیت را از معمار بگیرند ومعماری به یک فرمول برای تمام نقاط زمین انجامد.
* اهمیت فوق العاده به طبیعت
* در معماری بخشی وجود دارد که نتیجه یک استدلال منطقی است و بخش دیگری است که از مجرای احساس خلق می شود . همواره یک نقطه هست که این دو با هم طلاقی می کنند. من فکر نمی کنم معماری بدون این تلاقی بتواند خلق شود.
* معماری خلق فضایی برای زیستن و به تفکر واداشتن
* فرم از تاثیر فضایی می کاهد و در نتیجه جذابیت معماری را محدود می کند.
* اهمیت به نور در فضای معماری
* نور به زیبایی نمود می بخشد ، و باد و باران با تاثیری که بر بدن انسان می گذارند به زندگی رنگ و رو می دهند. معماری واسطه ای است که انسان را قادر می سازد تا حضور طبیعت را حس کند.
* من با نشاندن طبیعت و نور متغیر در درون فرم های هندسی ای که از زمینه شهری شان بریده شده اند ، فضاهایی پیچیده می آفرینم.
* آسمان قاب شده ، نور و سایه ایجاد می کند و به شخص القا می کند تا از معنای طبیعت بپرسد و به او کمک می کند تا عناصر ترکیبی فضا را درک کند.
* به باور من سه عنصر برای تبلور معماری مورد نیاز است : مصالح واقعی مانند بتن اکسپوز و یا چوب رنگ نشده ، هندسه ناب ، طبیعت ؛ طبیعتی که از طریق انسان نظم داده شده و در تضاد با طبیعت آشفته است.
* من می خواهم بناهای قوی و در عین حال آرامی بیافرینم که صدای آفریننده شان را بتوان شنید.
* نور سرچشمه تمام هستی است . نور در همان حال که به سطح چیزها برخورد می کند ، به آنها شکل می دهد و با انباشتن سایه در پشت چیزها ، به آنها عمق می بخشد.
* تابش یک دسته پرتو نور ، با نفوذ در سکوت عمق آن تاریکی ، شکوه و ظلمت را به همراه می آورد.
خانه ی ردیفی سومیوشی تادائو آندو
در نزدیکی یکی از محله های فقیرنشینی در نزدیکی معبد سومیوشی قرار گرفته است .
در وسط این محله دیوار خاموشی سر بر آورده است.
ترکیبی تقارن محوری فرمی سراسری و دروازه مانند با درگاهی مرکزی سرتاسر نمای این ساختمان از دو فرم مستطیلی استفاده کرده است .
فرم هندسی ساده به تجربه فضایی بسیار غنی و پربار می انجامد.
پلکان حیاط : در ورودی جلویی به چپ می پیچیم وارد حیاط می شویم ۱۸۰ درجه می چرخیم تا از پلکان بالا رویم . بار دیگر ۱۸۰ می چرخیم و از پلی می گذریم .
حیاط خانه : فضایی جدا افتاده و دور از هیاهو و شلوغی شهر و تنها رو به آسمان گشوده است . حیاط همچون پنجره ای است که نور ، باد، باران را پذیرا است تا طبیعت بتواند در قلب بینندگان رسوخ کند .
نما : هنگامی که در حیاطی می ایستیم و در آسمان شامگاهی به ستارگان می نگریم دیوارهای خاموش به صورت قابی برای این منظره در می آیند و ما درک و احساس روشنی از جریان هوا و نشانه های گذر فصل پیدا می کنیم .
این بدان علت است که دیوار ساخته شده از بتن شیشه و سنگ لوح ، نورهای تصادفی را بازتاب می دهد .
حیاط درونی : این فضا گاه به عنوان اتاق نشیمن در فضای باز مورد استفاده قرار می گیرد در انی حالت، جوّ خشک و آرام آن به شکل چشمگیری تغییر خواهد داد.
معبد آب هومپوکو تادائو آندو
بر بالای تپه ی مشرف به خیلج بنا شده است .
این معبد نمایانگر آروزی آندو (طراح) برای ساختن مکانی است که بودا و همه موجودات زنده بتوانند در آن در پوشش از نیلوفر آبی به خواب روند .
حوضچه ای بیضی شکل با قطر بزرگ ۱۳۰ فوت و قطر کوچک ۹۸ فوت در بالای تپه است .
برشی در میانه ی حوضچه ای ایجاد شده و پلکانی رو به پایین در آن بوجود آمده هنگام پایین رفتن از پله گویی در اعماق حوضچه فرو می رویم. تالار این معبد از اتاق گردی به قطر ۴۶ پا در درون اتاق دیگر به ابعاد ۵۷ در ۵۷ فوت تشکیل شده است. اتاقی گرد با حائل مشبک و ستون های منظم با مقطع مربع به ۲ حریم درونی و بیرونی تقسیم می شوند.
بیوگرافی آنتونی گائودی به همراه آثار آنتونی گائودی از نوابغ معماری جهان
توالی فرم های هندسی بیضی، مربع، دایره و شبکه موجب افزایش تمرکز ما هنگام نزدیک شدن به مقدس ترین مکان های معبد می شود . حوضچه ای بیضی شکل و تالار شگرف زیر آن، از طربق یک مسیر دسترسی بسیار تماشایی و طواف مانند، با هم ارتباط پیدا می کنند.
کلیسای روی آب تادائو آندو
در میانه ی پارک طبیعی زیبایی قرار گرفته است.
با تغییر مسیر یک جویبار طبیعی دریاچه ای مصنوعی پدید آمده و کلیسا با شکل هندسی مشخص خود در پشت دریاچه سر برافراشته است . دیوار (L) شکل ساختمان اصلی و دریاچه مصنوعی را درپناه خود می گیرد و ما را به سوی کلیسا هدایت می کند.
نقشه ساختمان از دو مربع متداخل تشکیل می شود . یکی به اندازه ۵۰ فوت و دیگری ۳۳ فوت .
در مربع کوچکتر صلیب به گونه ای قرار گرفته اند که بازوهایشان تقریبا با هم مماس شده
به علت زمستان های سرد و عایق بندی روی دیوارهای ۲ جداره ساخته شده است .
کف ساختمان نیز ۲ جداره است و همه اتاق ها به سیستم هدایت حرارتی مجهزند.
این ساختمان حول یکی از عناصر طبیعی ساخته شده است و آن هم آب است.
صلیب یکه و تنها از دریاچه سر در آورده است .
کلیسای نور تادائو آندو
این ساختمان به اعانه های اعضای کلیسا ساخته شده است.
این ساختمان جعبه شکل و به آن اندازه بزرگ است که سر کره به قطر ۱۹ فوت بر آن محاط شود. جعبه با دیواری با زاویه ۱۵ درجه بریده می شود.
دیوار اریبی که کاملاً آزاد است .
هشتی از طریق یک بریدگی در دیوار اریب و چرخش ۱۸۰ درجه پا به نیایشگاه می گذارد .
نور درون مایه ی اصلی این بناست.
کف و نیمکت ها از تخته های چوبی خشنی ساخته شده اند که معمولا در داربست ها مورد استفاده قرار می گیرند .
کلیسا هم دارای عناصر عینی است و هم انتزاعی.
از طریق نور بر ابتدایی ترین شکل ممکن ناگزیریم به پیوند خود با طبیعت اذعان کنیم.
روزنه صلیبی شکل این کلیسا که نور را به نوعی خاص ارجا می دهد .
سطوح درونی با چوب زیر فون ژاپنی پوشش یافته اند .
موزه چوب تادائو آندو
در منطقه ای کوهستانی بنا شده است.
ساخت یک چهارچوب نیرومند چوبی بر دامنه پردرخت کوه
ساختمان ، فضای حلقه وار بلندی را به قطر ۱۵ فوت و ارتفاع ۵/۵۲ فوت در بر می گیرد.
این فضا متشکل از آسمان و آب که با سازه حلقه واری از چوب در برگرفته شده است .
ساختمان گویی از نیرویی جادویی برخوردار است.
در عین حال به ساختمان از آینده های دوردست در زمانهای علمی – تخیلی یا نوعی هم عظیم چوبی شباهت دارد.
تضاد و تقابل میان دایره و خط محوری در جنگل
راهرویهای مدور این موزه نمای درونی خاصی را القا می کند
حجم فایل :۷٫۵mb
فرمت :پاورپوینت – pptx
رمز فایل : pickcad.com
منبع : تحریریه پیک کد