فیلیپو برونلسکی (Filippo Brunelleschi) ۱۳۷۷-۱۴۴۶ م
فیلیپو برونلسکی بیشتر به عنوان مجسمه ساز و زرگر معروف بود ولی دارای نبوغ و استعداد بسیار در ریاضیات، مهندسی مکانیک و دیگر فنون بود. در سال ۱۴۰۱ پس از شکست در مسابقه طراحی درهای تعمیدگاه فلورانس به همراه برامانته به روم سفر کرد و مشغول تحقیق در معماری روم باستان شد . در سال ۱۴۱۹ به فلورانس بازگشت و در مسابقه طراحی گنبد کلیسای جامع فلورانس (سانتا ماریا دلفیوره) برنده شد. از نظریات بسیار مهم وی اعتقاد به برقراری تناسبات ریاضی در معماری است. در طرح های برونلسکی با پیمون و مدول در الگوهای طرح مواجه هستیم.
گنبد کلیسای سانتا ماریا دلفیوره ۱۴۳۶-۱۴۲۰ م
کلیسای جامع فلورانس یا کلیسای سانتا ماریا دلفیوره توسط آرنولفو دی کامبیو در سال ۱۲۹۶ طراحی شد و در سال ۱۳۵۷ م توسط فرانچسکو تالنتی مورد بازنگری قرار گرفت و سرانجام طرح نهایی و گنبد آن توسط برونلسکی طراحی و اجرا شد. طرح کلیسا باسیلیکایی است و فضای داخلی آن با این که بسیار عظیم است تنها چهار دهانه تاق دارد. ساماندهی این بنا از معماری و سازه برج های ناقوس در توسکانا اقتباس شده است. این برج به شکل مکعب مستطیل و در هفت طبقه طراحی شده است و پنجره های آن با بالا رفتن طبقات فزونی می یابند.پس از مرگ جوتو (سازنده برج ناقوس) وقتی سازندگان طبقات بالایی برج را می ساختند متوجه سستی دیوارهای طبقه اول شدند. لذا تصمیم گرفتند ضخامت دیوارها را دو برابر کنند. با ضخیم تر نمودن دیوارهای پایینی، طرح اولیه جوتو نیز دچار تغییراتی شد.
نمونه موردی کلیسا – سانتا ماریا دلفیوره فلورانس ایتالیا – فیلیپو برونلسکی – رنسانس
در آغاز قرن پانزدهم، در فلورانس هیچ کس نمی دانست که فضای هشت گوش میانی کلیسای جامع را چگونه می توان مسقف نمود. عمده مشکل ساخت گنبد کلیسا زدن داربست های چوبی به طول حدوداً ۴۳ متر بین دهانه های تاق بود. طرح گنبد به صورت دو لایه هشت وجهی با مصالح سنگی و آجر با اسکلت فلزی، با ابداع دستگاه بالابر و بصورت دو نیم کاسه جدا از هم اجرا شد.
بیمارستان کودکان سر راهی/ برونلسکی/ فلورانس ۱۴۲۴ م
این بنا ساختمانی با یک رواق سراسری در جلوی آن با چفدهای رومی می باشد. عنصر بنیادی این بنا یک رشته قوس های نیم دایره متکی بر ستون های باریک و محصور در قالبی از ستون های چهارگوش در
بدنه ی نما است که در زیر اسپری تخت واقعی قرار گرفته اند. نما بر خطوط افقی تأکید دارد و مفصل بندی ها به خوبی دیده می شود.
برونلسکی با طراحی رواق های کرنتی جلوی بیمارستان و تأکید بر آن، آگاهانه پرسپکتیو دید ناظر را به عنوان نقطه اوج کار خود مطرح می کند. رواق جلوی بیمارستان گونه ای از احساس سبکی و تعلیق دوران مدرن را یادآور است که پیشتر وجود نداشت. این ستونها که تأثیر برونلسکی از معماری روم را نشان می دهد در عین حال از ظرافت دوران خود بهره مند است.
نمازخانه پاتسی/ Chapel of the Pazzi family/برونلسکی/ فلورانس/ ۱۴۳۰-۱۴۶۱
طرح بنا نمازخانه، مکعب مستطیل و دارای و سه طبقه است. دارای نقشه مستطیل شکل با تأکید بر فضای مرکزی و گنبددار. آنچه در این فضا به فهم رنسانسی بودن آن کمک می کند، ستون های چهارگوش کرنتی با قوس های رومی است. طرح مستطیل شکل پلان نمازخانه از بسط و توسعه مربع وسطی به وجود آمده به طوری که مربع میانی از دو طرف به اندازه نصف مربع امتداد یافته است در نتیجه طول ساختمان دو برابر پهنای آن شده است. فرم رواق ترکیبی از معماری تاق نصرت رومی با فرم استوآی یونانی است. این رواق بعد از مرگ برونلسکی، توسط جولیانو دا مایانو به پیکره مکعبی شکل نمازخانه منضم شد.
کلیسای سن اسپریتو/Santo Spirito, Florence/ برونلسکی ۱۴۳۶ م
این کلیسا دارای طرحی صلیبی است و ساخت آن بعد از مرگ برونلسکی به پایان رسید. تلاش برونلسکی برای ارائه جلوه متمرکز به فضای داخلی گنبد تحت تاثیر بناهای چون پانتئون است. استفاده از الگوی مدول تقاطع گاه در سراسر کلیسا قابل ملاحضه است که میراث معماری رومانسک است. همچنین راهروهای جانبی که به مربع کوچکتر تقسیم شده اند، دورتادور فضای سقف مسطح میانی کشیده شده اند.
بیوگرافی لئون باتیستا آلبرتی (Alberti) و بررسی آثار معماری آلبرتی
کلیسای سن لورنزو/Basilica of San Lorenzo/ فلورانس/ برونلسکی/ ۱۴۶۹ م
ساخت این کلیسا در فلورانس به سال ۱۴۲۱ م آغاز شد و در سال ۱۴۶۹ م مدت ها پس از مرگ برونلسکی به اتمام رسید. طرح کلیسا از روی نقشه و ماکتی که بین سال های ۱۴۲۵-۱۴۲۱ توسط برونلسکی تهیه شده بود، مراحل ساخت خود را طی نمود. طرح کلیسا، باسیلیکایی و در همخوانی کامل اجزا طراحی شده است. به این صورت که پلان کلیسا بر اساس پیمون خاصی طرح ریزی شده است. طاقگان شبستان بر ستون های کرنتی یکپارچه بسیار بلند، ساده و زیبا استوار است. سقف تخت کلیسا بر دیوارهای زیربام که شماری پنجره قوس دار در آن تعبیه شده، استوار است. ریزه کاری های داخلی ساده و سبک هستند و پیش آمدگی های ظریفی دارند. در فضای داخلی کلیسا، رنگ های سفید و خاکستری، به گونه ای ساده و هماهنگ با یکدیگر بکار رفته اند.
از فضاهای جانبی این کلیسا می توان به معماری دو خزانه(نمازخانه) اشاره کرد که توسط برونلسکی و میکل آنژ طراحی شده اند. نمازخانه برونلسکی را اکنون نمازخانه قدیمی می خوانند که آنرا از همتای جدیدترش در انتهای دیگر بازوی عرضی کلیسا متمایز می سازد. نمازخانه برونلسکی طرحی مربعی دارد که به یک ضلع آن محرابی با دو اتاق در دو سوی آن افزوده است. سقف این بنا، گنبدی شکل است. مهمترین ویژگی های بنا عبارتند از: استفاده دوباره و تعمدی از نیم ستونهای کرنتی کلاسیک و ستون نماهای ایونیک و تاکید بر مرکز گرایی فضا.
کلیسای سانتا ماریا دلی آنجلی/ ۱۴۳۷/ فیلیپو برونلسکی
پلان کلیسای سانتا ماریا دلی آنجلی شامل یک هشت ضلعی متراکم در مرکز با گنبدی بر فراز آن است. این کلیسا دارای هشت نمازخانه هم شکل در گرداگرد فضای مرکزی است که در سال ۱۴۳۷ توسط فیلیپو برونلسکی طراحی شد.
توجه :
عکس های اسلاید های فایل پاورپوینت ، بدون لوگوی درج شده در عکس های وبسایت ، ارایه خواهد شد .
فایل پاورپوینت برای اعضای Vip وبسایت ارایه شده است .
جهت مشاهده راهنمای عضویت Vip اینجا کلیک نمایید .
لینک دانلود پاورپوینت بیوگرافی فیلیپو برونلسکی با بررسی آثار معماری برونلسکی
منبع : تحریریه پلان معماری