بیوگرافی رنزو پیانو :
رنزو پیانو در سال ۱۳۹۷ در جنوب ایتالیا، در خانواده ای معمار به دنیا آمد.
تحصیلات خود را در پلی تکنیک میلان انجام داد.
هنگامی که دانشجوی معماری در دانشگاه پلی تکنیک معماری میلان بود مرتب از پروژه های ساختمانی پدرش بازدید می کرد که این بازدید ها تجربه های علمی و کارآمدی را برای او به ارمغان آورد.
دوران کودکی رنزو پیانو :
او در خانواده ای متولد شد که حرفه ی اصلی بیشترشان ساختمان سازی بود، پدر بزرگ، پدر، عموها و یک برادر او پیمانکار بودند.اصولا او هم باید همین راه را در پیش می گرفت اما علیرغم بی میلی پدرش، معماری را به عنوان حرفه ی خود انتخاب کرد، اما هرگز نتوانست از ریشه های خانوادگی خود و وابستگی به مسایل اجرایی ساختمان سازی دل بکند.
شاید به همین دلیل نام شرکت او کارگاه ساختمانی رنزو پیانو است.
پس از فارغ التحصیلی از دانشکده معماری پلی تکنیک میلان، مدتی با پدرش، سپس با چند تن از معماران نامی آن عصر همکاری کرد و همواره، برونلسکی را به عنوان الگویی آرمانی ستایش و تحسین می کرد.
شروع درخشش حرفه ای رنزو پیانو :
رنزو پیانو که اکنون معماری است ۸۰ ساله است .
شهرت جهانی اش را ابتدا پس از طراحی مرکز فرهنگی ژورژ پومپیدو در پاریس به دست اورد.
این مجموعه که با همکاری معمار جوان انگلیسی ریچارد راجرز طراحی شده بود، از آثاری است که تلاش برای نوآوریی و رسیدن به مفاهیم و تعاریف جدید در چارچوب اصول شناخته شده ی معماری را به وضوح میتوان در آن مشاهده کرد.
تلاش برای یافتن مفاهیم جدید، همواره مهم ترین عامل تأثیر گذار در تعالی و تکامل هنر و تمدن بشر بوده و معماری نیز، به مثابه مهمترین تجلی هنر و تمدن بشری، از این قاعده مستثنی نبوده است. در میان معماران، فراوانند کسانی که عمر حرفه ای شان را در تلاش برای رسیدن به افق های جدید سپری کرده اند و همین افراد اند که، نقاط عطف معماری جهان را رقم زده اند. از آن پس، پیانو در راستای همین تلاش، فرصت طراحی پروژه هایی با عملکرد ها، بسترها و مقیاس های مختلف را به دست آورد و پیشرفتی مداوم و بی وقفه را به نمایش گذاشت.
همه ی این عوامل دست به هم داد و باعث شد که پیانو بتواند تلفیقی واقعی از هنر، معماری و ( ایتالیا ) مهندسی را بدست آورد. وی همچنین بسیاری از هنرمندان برجسته ی سرزمین مادری اش همواره در جستجوی تحول، نواوری و ابداع بود اما در راستای این تلاش هرگز از سنت ها و فلسفه را همواره مورد توجه داشت تا » اولین منبع الهام انسان خلاق « های بومی دور نمی شد و طبیعت جایی که در سالهای اخیر توانست بهترین نمونه های معماری سبز را خلق کند که بی شک نقشی اساسی در گسترش مفهوم پایداری داشته است.
سبک معماری معماری رنزو پیانو :
معماری پیانو در واقع گرد آوری هنر ,معماری و مهندسی در ترکیبی چشمگیر است.
اگر چه آثار او جدیدترین تکنولوژی زمان را در خود دارد, ریشه های آن به وضوح به فلسفه و فرهنگ کلاسیک ایتالیا باز می گردد. علاوه بر این, وی عمیقا مباحث مربوط به سکونت گاه و معماری پایدار را در دنیای امروز, که دائما در حال تغییر است, مد نظر دارد.
همچون برونلسکی, پیانو عقیده دارد که معمار باید بر فرآیند ساخت, از مرحله طراحی تا پایان اجرا,جکمرانی کند.
ساختمان های پیانو بر خلاف همفکران او – فاستر و راجرز- تاثیری شگرف بر تماشاگر نمی گذارد.
ساختمان های او ساده, معقول, سبک و طبیعی هستند.
ثوابت کارهای پیانو, اصول ازلی معماری از قبیل : توجه به طبیعت (به مثابه محیط طبیعی که پروژه در آن قرار می گیرد, الهام از فرم های طبیعت, به کاربردن عناصر طبیعی نظیر گیاهان, آب و نور و استفاده از مصالح طبیعی نظیر چوب و سنگ), توجه به سایت و کشف اصل استقراری نهفته در خصوصیات سایت, مورفولوژی زمین, رابطه انسان با معماری و غیره است.
آثار برجسته رنزو پیانو
ساختمانهای اداری B&B italia – نووه دراته، کومو (Novedrate, Como)
منازل شخصی -کوزاگو (Cusago)، میلان
کلیسای پادره پیو- ایتالیا
مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو (Centre Pompidou) – پاریس آغاز از ۱۹۷۱
ساختمان تأسیسات شرکت اتومبیلسازی فیات – شهر تورینو ایتالیا
استادیوم فوتبال – شهر باری ایتالیا
کتابخانه مورگان – نیویورک ۱۹۰۶
Potsdamer Platz پوتز دامر پلاتز – شهر برلین آلمان
مجموعه برجهای سیدنی استرالیا
ساختمان مرکز علم و تکنولوژی ملی هلند – شهر آمستردام
ساختمان آکادمی علوم ایالت کالیفرنیا – سانفرانسیکو آمریکا
مجتمع ورزشی راوانا
ایستگاه مترو جنوا
پایانه مسافربری کانسای
برج شارد لندن
افتخارات رنزو پیانو
عضویت افتخاری جامعه معماران آمریکا،در کشور آمریکا در سال۱۹۸۱
مدال طلای انستیتو سلطنتی معماران بریتانیا، در کشور بریتانیا انگلستان، در سال ۱۹۸۹
نشان نشان شایستگی از جمهوری ایتالیا از هیئت دولت ایتالیا، در کشور رم، ایتالیا،در سال ۱۹۸۹
جایزه کیوتو، بنیاد ایناموری، در کشور کیوتو، ژاپن، درسال ۱۹۹۰
سفیر حسن نیت یونسکو، ۱۹۹۴
عضویت افتخاری دانشکده هنر و تحقیقات آمریکا، در کشور آمریکا، در سال ۱۹۹۴
سفیر حسن نیت یونسکو، در سال ۱۹۹۴
جایزه میکل آنجلو در کشور رم، ایتالیا، در سال ۱۹۹۴
جایزه اریز موز، آمستردام، درکشور هلند، درسال ۱۹۹۵
جایزه معماری پریتزکر، کاخ سفید، کشور واشینگتن، آمریکا، در سال ۱۹۹۸
معمار دانشکده ملی سن لوکا، درکشور رم، ایتالیا، درسال ۱۹۹۹
سلطان معماری، در کشور ونیز، ایتالیا، درسال ۲۰۰۰
جایزه لئوناردو، در کشور رم، ایتالیا، درسال ۲۰۰۰
جایزه وکسنر، مرکز هنر وکسنر، کلومبوس، در کشور اوهایو، آمریکا، در سال ۲۰۰۱
مدال طلای ای آی ای، در سال ۲۰۰۸
بیوگرافی آنتونی گائودی به همراه آثار آنتونی گائودی از نوابغ معماری جهان
بررسی آثار معماری رنزو پیانو
پروژه موزه منیل
این ساختمان از میان خانه های پارکی در مرکز هوستون به طور ناگهانی سربرافراشته است.
این ساختمان مکانی خواهد بود که نور طبیعی و تنوع دائمی آن تفسیر کارهای به نمایش گذاشته شده را همراهی خواهد کرد. این ساختمان با تعریف سقف های سینوسی مناسب ترین شرایط نورپردازی را برای دیدن کارهای به نمایش گذاشته شده به وجود می آورد.
در طراحی سقف این ساختمان یک صفحه برگی شکل بتن مسلح با سطحی سفید از تیرآهنی مشبک آویزان شده، که در طول فضاهای داخلی، راهروها و فضای باز خارج امتداد یافته است و جریان دائمی فضا را سازماندهی می کند و هر قسمتی از سیرکلاسیون را که در طول نمایشگاه امتداد می یابد، همراهی می کند.
شکل گیری هویت فضای نمایشگاهی با جریانی از نور اشباع شده میسر میشود که سازه برگی شکل معلق از سقف، آن را به داخل هدایت و روی دیوارهای سفید رنگ فضای داخلی باز می تاباند.
پروژه مرکز فرهنگی تیژبائو
از فاصله دور و از میان صنوبر های احاطه کننده ساحل، در نگاهی اجمالی، دهکده را به خوبی میتوان دید. این منظره، در ترکیب با فعالین های ساختمان سازی دهکده، انگیزه لازم برای ساخت مجموعه ای جدید را به وجود می آورد
همچنین این پروژه بیان کننده بینشی عمیق نسبت به توانایی های معماری معاصر و چگونگی ترکیب آن با جزئیات و ریزه کاری های تمدن و فرهنگ بومی منطقه است. این پروژه قادر است علاوه بر تفکری گم شده در زمان، برای ایجاد رابطه با محیط طبیعی اطرافش را نیز به خوبی به تصویر بکشد. همین موضوع،ما را به شناخت انگیزه های پیانو برای راه حل هایی برای ساخت و ساز بدون مداخله مضر در محیط طبیعی هدایت می کند. اما مهم تر از همه، ما را به تفکر وا می داردکه راه حل ها و رویکردهای اوتا چه اندازه توانسته استفاده از مصالح طبیعی و بومی یک منطقه را به مثابهابزارهایی ارزشمند برای حفظ تعادل های فرهنگی و طبیعی منطقه پیش ببرد.
صنعت و مهارت هایی که به شکل شیوه های ساخت ممکن در این منطقه تبلور یافته است.
فرم سازه ای منتخب رنزو پیانو به خوبی قادر است با الگوها و شکل های تکیه گاها بادبندها وعناصر سازه ای تلفیق شود. سازه این ساختمان در لا یه است و خلا بین دو جداره، برای خنک کردن و تهویه فضاهای داخلی مناسب می باشد . یکی از جلوه های اصلی این مجموعه، قدرت اجرایی به کار رفته از نظر صنعت گری برای ساخت آنهاست که ریشه در تمدن و فرهنگ منطقه دارد.
شبکه ای تنیده با بافتی ظریف، پوسته خارجی ساختمان ها را تشکیل می دهد و با ارتعاش هایی متغیر که در قسمت های مختلف متفاوت است، پوسته خارجی ساختمان را پویاتر می کند.
این شبکه در اطراف تراکم کمتری دارد و با نزدیک شدن به مرکز، حجم ها فشرده تر می شود.
همین شبکه در پوسته داخلی ساختمان علاوه بر ایجاد سایه بان و کرکره در برابر نور خورشید، کنترل میزان شفافیت فضاهای داخلی را نیز میسر می کند. تعدادی نورگیر و دریچه تنظیمی در سقف مجموعه به تاثیر همرفت حرارتی بین دو پوسته کمک می کند. شمالی بودن این قسمت ساختمان ها باعث جریان هوا از طریق کانال ها و مجرای های بین دو پوسته داخلی و خارجی ساختمان تسریع شود و در سمت دیگر، سطح شیب دار سقف قرار گرفته که فضای داخلی ساختمان ها را تعریف می کند.
فرم نهایی ساختمان پس از فرمی اولیه چندین مرحله بررسی شده و تغییر یافته است.
فرم نهایی نیز در تونل های باد آزمایش شده تا بتواند در برابر شرایط محیطی منطقه از جمله بادها و تند بادهای قوی سازگاری لازم را به دست آورد. همه این ساختمان ها مشرف به حاشیه آب هستند و در امتداد یک خط منحنی با نظم هندسی خاص چیده شده اند. سازماندهی کلی مجموعه بر تجارب مختلف معمار از فضاهای فرهنگی و الگوهای رفتاری این منطقه در برابر چنین فعالیت هایی معطوف است.
پروژه دفتر کارگاه ساختمانی رنزو پیانو
کابین شیشه ای راه آهن دو طرفه، به آرامی از شیب تند صخره ای که از میان دریا در منطقه ولتری و آریزونا بیرون آمده، بالا رفته و تغییر ناگهانی در شیب منطقه ای با شیب کمتر را ایجاد کرده است که نواحی پرگلی را احاطه می کند.
در این قسمت کم حجم و کم شیب با ساختمان کارگاه ساختمانی رنزو پیانو مواجه می شویم. گل های بامبو و سایر گونه های گیاهی قسمت هایی از ساختمان را از دید مخفی می کند منظری غیر عادی و استثنایی برای این منطقه کوهستانی ایجاد می کند.
معجزه این بستر استثنایی درست در میان نیشکرها و بوته های گل دار رخ می دهد، بستری که می تواند نشان دهنده حضور گلخانه های قدیمی در مناطق مزروعی ساحل لیگوریان باشداما اکنون به فضایی توام با سادگی تبدیل شده است.
این ساختمان دفتر کاری است که به تلاش برای سازگاری با محیط محدود ایجاد شده توسط شهرمدرن پافشاری می کند یا به عبارت دیگر محل کاری که درهمه زمان ها از طریق افزایش ابعاد محیط طبیعی اطراف می تواند توسعه یابد. فضای داخل ساختمان نیزبا مدول ایوان های طبیعی موجود،مطابقت دارد وجریانی دائمی خلق می کند که با پوشش گیاهی پراکنده قطع می شودو فضاهای مختلف کاری را توسعه می دهد.
دسترسی به سطوح متوالی با سطوح متوالی با ارتفاع های متفاوت از طریق پلکانی امکان پذیر می شود که از جلوی ساختمان و موازی با مسیر راه آهن امتداد می یابد و ساختمان در سمت روبه رو به صورت پلکانی ساخته شده و از روی ایوان های صاف طبیعی بیرون زده است و فضایی طبیعی اضافی برای کار به وجود می آورد، همچنین در نتیجه وجود شیشه های پیوسته بدون اتصالات آلومینیومی در جداره ساختمان،تاثیرات شفافیت و درخشش برجسته تر می شود
زیر سقف شیب دار چوبی و شیشه ای نیز جوی با خلاقیت زیاد ایجاد شده است که در آن نور به آرامی فیلتر شده و با سیستم کرکره های تنظیمی نصب شده در سقف کنترل می شود.
پروژه آکادمی علوم کالیفرنیا
آکادمی علوم کالیفرنیا جدید، یک موزه است.
که از نظر بصری چشم دارای اندازی زیبا و از نظر عملکردی با محیط طبیعی خود ترکیب شده باشد.
استعاره بلند کردن یک قطعه از این پارک و قرار دادن یک ساختمان در زیر آن می باشد.
در آکادمی علوم:
– خانه کیمبال موزه تاریخ طبیعی
– آکواریوم استین هارت
– افلاکنماموریسون همراه با هشت بخش تحقیقات علمی و بیش از ۲۰ میلیون نمونه علمی می باشد.
در آکادمی تفاوت بین گیاهان بر روی سقف و پوشش گیاهی اطراف آن وجود داشته باشد.
برای انتخاب گونه های گیاه برای سقف آکادمی، فرانک Almeda، گیاه شناس آکادمی مشغول به کار با یک تیم از معماران و کارشناسان شد.
حرکت های موجی شدید روی مسیر خطی بام بر گنبد افلاک نما آکادمی، جنگل و نمایشگاه وآکواریوم، که منعکس توپوگرافی تعیین ساختمان و فراخوانی وابستگی متقابل سیستم های بیولوژیکی و زمین است.
۶ اصول اصلی در طراحی معماری سبز یا معماری پایدار
تپه نمادین بر روی پشت بام نه تنها برای تاثیر بصری، بلکه همچنین برای حفاظت از انرژی طراحی شده بودند.
این تپه ها، که از ویژگی های دامنه در بیش از ۶۰ درجه، هوای سرد را به درون مرکز ساختمان، و خروج از اطراف فضاهای نمایشگاهی.
تهویه به طور طبیعی انجام می شود.
استراتژیک قرار داده شده نورگیرهای به طور خودکار باز و بسته مشوند و اجازه ورود گرما و نور را به درونگنبد می دهند.
این نورگیرها همچون نور خورشید جنگل های استوایی می باشند و برای کاهش انرژی مورد نیاز برای نور مصنوعی استفاده می شود.
این نورپردازی در تاج پوشش شیشه ای، علاقه بصری برای بازدید کننده های زیر است.
عمق با شش اینچ از خاک، سقف، عایق بسیار عالی، نگه داشتن درجه حرارت داخلی در حدود ۱۰ درجه خنک تر از سقف استاندارد و کاهش صدای فرکانس کم تا ۴۰ دسی بل است.
هدف پیانو بود برای ایجاد یک حس شفافیت و ارتباط بین ساختمان و پارک را از طریق انتخاب دقیق مواد و آرایش متفکر از فضا است. شیشه ای گسترده است که در دیواره های خارجی استفاده می شود، اجازه به بازدیدکنندگان از طریق موزه به فضای سبز اطراف این پارک می باشد. برای افزایش باز، احساس و روح ایجاد شده توسط شیشه، پیانو طراحی ستون مرکزی بسیار باریک است.
مجموعه ای از کابلهای به دقت پیکربندی شده این ستون باریک از خم شدن جلوگیری می کند.